Humuszuren worden vaak gebruikt als biostimulant. In 2014 publiceerden Rose & al. een meta-analyse hierover. Hoewel gemiddeld de groei van planten ruim 20% blijkt toe te nemen, constateren de auteurs forse leemtes in het onderzoek, waaronder:
- veel studies geven geen details over de grond waarin het onderzoek uitgevoerd is (organische-stofgehalte, pH, textuur, etc.). Dit is noodzakelijk, want humuszuren komen ook voor in natuurlijke bodems, en het is dus waarschijnlijk dat effecten met name groot zijn in gronden met een laag organische-stofgehalte.
- de meeste studies zijn uitgevoerd over een periode van hooguit 3 maanden en vaak in de kas; nogal wat studies werden gedaan in hydroponische systemen en dus niet in grond. De auteurs pleiten voor praktijkstudies in het veld. In 2017 werd zo’n studie gedaan in suikerriet (zie mijn bericht hierover: https://bodemplant.nl/2017/11/07/praktijkexperiment-humuszuren-en-vrijlevende-n-bindende-bacterien-suikerriet/).
- de dosis-effect relatie is veelal onduidelijk.
Er bleek een redelijk duidelijk effect is van de bron van humuszuren: humuszuren afkomstig van compost bleken meer positieve effecten te hebben dan humuszuren afkomstig van veen en ligniet.
De auteurs zien vooral een rol van toepassing van humuszuren in het stimuleren van de N- en P-efficiëntie van gewassen. Interactie van humuszuren met micronutriënten en plantengroei stimulerende micro-organismen (plant growth promoting organisms, PGP) zijn nog veel minder duidelijk. Hoewel de variatie tussen de studies erg groot is, komen de auteurs tot de voorzichtige conclusie dat er een optimum effect van de dosis-effect relatie zou kunnen zijn bij 22.5 mg/kg grond, wat neerkomt op 45 kg/ha bij een toediening in de toplaag van 0-20 cm.
Commentaar: De auteurs betrokken in hun review alleen publicaties van 2011 en ouder, het artikel was dus al verouderd toen het verscheen. Binnenkort verschijnt een kort overzicht van de recentere literatuur.
Rose & al. in Advances in Agronomy, https://doi.org/10.1016/B978-0-12-800138-7.00002-4